Zapalenie pochwy

To jedna z najczęstszych konsekwencji zaburzonej mikroflory okolic intymnych kobiety. Typowymi objawami są: swędzenie, dyskomfort odczuwany podczas oddawania moczu i zwiększona ilość wydzieliny często o nieprzyjemnym zapachu. Objawów nie należy lekceważyć, ponieważ nieleczone stany zapalne rozwijają się w nadżerkę, która może doprowadzić do bezpłodności. Istnieje wiele czynników powodujących zapalenie pochwy, najczęściej są to infekcje:

  1. Bakteryjne – Często dotykają kobiety, u których wystąpiło już klimakterium, co związane jest z podwyższeniem pH narządów intymnych i zmianami hormonalnymi oraz mniejszą ilością ochronnych Lactobacillusów.
  2. Rzęsistkowe – Dolegliwość wiąże się z występowaniem uporczywych, obfitych upławów o żółtawym zabarwieniu i charakterystycznym mdłym zapachu. Zaawansowane stadium objawia się występowaniem szaro-zielonej, cuchnącej, wodnistej i pieniącej się wydzieliny, a także obrzękiem i bólem- podrażniona błona śluzowa jest bolesna i zaczerwieniona. Ten rodzaj stanu zapalnego pojawia się najczęściej u kobiet, prowadzących aktywne życie seksualne, ale może być także wynikiem zaniedbań higienicznych. Kuracja oprócz stosowania przepisanych leków, opiera się na zaniechaniu stosunków aż do chwili wyleczenia. Do zakażenia dochodzi również podczas wspólnego – z osobą zakażoną – korzystania z urządzeń sanitarnych, przebiega ono w sposób nagły i gwałtowny.
  3. Rzeżączkowe – Przypadłość objawia się występowaniem upławów i uczuciem bólu podczas oddawania moczu. Przyczyną schorzenia jest dwoinka rzeżączki, która przenoszona jest niemal wyłącznie drogą płciową w czasie kontaktów seksualnych, wyjątkowo może wystąpić podczas porodu poprzez zakażenie przez matkę spojówek oczu dziecka.
  4. Drożdżakowe – Objawem tego stanu jest pojawienie się białego, grudkowatego nalotu w przedsionku pochwy. Nawracająca dolegliwość związana jest między innymi z długotrwałym przyjmowaniem antybiotyków, wyniszczających florę bakteryjną organizmu. Narządy rozrodcze kobiety pozbawione naturalnej ochrony stają się doskonałym środowiskiem dla rozwoju grzybów.

 

Leczenie

Domowa kuracja jest działaniem ryzykownym. Stosowanie na własną rękę preparatów nieprzepisanych przez lekarza może nie tylko nie zadziałać, ale wręcz pogorszyć chorobę. Pod kontrolą lekarza ginekologa stosuje się leki w postaci kremów dopochwowych, maści, globulek albo tabletek doustnych. Ważne jest, żeby leczenie doprowadzić do końca. W sytuacji, kiedy po ustąpieniu pierwszych objawów przerwiemy kurację, narażamy się na nawrót choroby.

Preparaty lecznicze

Po wyleczeniu schorzenia przy pomocy leków przepisanych przez lekarza, dobrze jest stosować preparaty o właściwościach regenerujących, które zapobiegną nawrotom ataku grzybów i bakterii, utrzymując równocześnie prawidłową równowagę kwasową. Dostępne bez recepty leki na zapalenie pochwy należy stosować ściśle przestrzegając zaleceń producenta, zwłaszcza co do czasu stosowania. Kiedy wyleczony został stan zapalny, zaleca się stosowanie leków regenerujących – mogą mieć postać globulek, maści i nasiadówek, przynoszących ulgę w miejscach intymnych. Kuracja powinna być połączona z równoległą kuracją u partnera seksualnego, chociaż zakażenia na tle wirusowym czy grzybiczym mogą u mężczyzn przebiegać bezobjawowo. Lekarz ginekolog prowadzący kurację powinien zdecydować o sposobie leczenia partnera chorej pacjentki, przepisując kurację miejscową (smarowanie napletka i żołędzi maścią) lub doustną (tabletki).